Ο εμβολιασμός με 2 δόσεις του εμβολίου BNT162b2 (Pfizer-BioNTech) αναφέρεται ότι παρέχει 95% προστασία από το COVID-19. Επίσης είναι γνωστό ότι η σοβαρότητα της νόσου από τον ιό COVID-19 αυξάνει με ανάλογα με την αύξηση της ηλικίας του ασθενούς. Οι ιατροί της Γ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», ενός από τα νοσοκομεία που δέχτηκε το μεγαλύτερο όγκο ασθενών της πανδημίας, με επιβλέποντα τον Καθηγητή κο Συρίγο Κωνσταντίνο, καταγράφει τα νεότερα δεδομένα όπως αυτά αποτυπώνονται σε πρόσφατη δημοσίευση στο έγκριτο περιοδικό JAMA ( doi: 10.1001 / jama.2021.11656).
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον στις ΗΠΑ , εξέτασε τη σχέση μεταξύ της ηλικίας και του τίτλου των εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι του πρώιμου στελέχους SARS-CoV-2 USA-WA1 / 2020 και της παραλλαγής P.1 (=παραλλαγή στις ΗΠΑ) μετά από 2 δόσεις του εμβολίου BNT162b2. Ο έλεγχος αφορούσε εθελοντές , εργαζόμενους τυχαία επιλεγμένους από μια μεγαλύτερη ομάδα ,οι οποίοι πραγματοποίησαν και τις δύο δόσεις του εμβολιασμού. Τα δείγματα ελήφθησαν προ της χορήγησης της πρώτης δόσης του εμβολίου και 14 ημέρες μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου BNT162b2.
Συνολικά σε αυτήν τη μελέτη συμμετείχαν 50 άτομα (27 ήταν γυναίκες [54%], και η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 50,5 , με εύρος από 21-82 έτη]. Οι μετρήσεις πριν τον εμβολιασμό για τα αντισώματα έναντι της ακίδας του ιού ήταν κάτω από το όριο ποσοτικού προσδιορισμού για όλους τους συμμετέχοντες, δείχνοντας ότι δεν υπήρχαν προηγούμενες εκθέσεις. Μετά τον εμβολιασμό οι μετρήσεις των τίτλων των αντισωμάτων έδειξαν μια σημαντική αρνητική συσχέτιση με την ηλικία .
Ισχυρές ανοσιακές απαντήσεις εξουδετερωτικών αντισωμάτων παρατηρήθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες έναντι του αρχικού στελέχους (USA-WA1 / 2020). Οι απαντήσεις ήταν χαμηλότερες έναντι της παραλλαγής Ρ.1, αντιπροσωπεύοντας μείωση 76,8%. Και για τους δύο τύπους του ιού ΗΠΑ-WA1 / 2020 και P.1, η ηλικία συσχετίστηκε σημαντικά αρνητικά με την ανοσιακή απάντηση. Συγκεκριμένα για το στελέχη USA-WA1 / 2020 και P.1 , οι νεότεροι συμμετέχοντες (20-29 ετών) είχαν τίτλους αντισωμάτων 938 και 165 αντίστοιχα έναντι των αντίστοιχων τίτλων ,138 και 66 των ηλικιωμένων συμμετεχόντων (70-82 ετών ).
Έτσι σε αυτή τη μελέτη, οι αρχικοί τίτλοι των εξουδετερωτικών αντισωμάτων που προέκυψαν από το εμβόλιο και συσχετίστηκαν αρνητικά με την ηλικία, κατέδειξαν μειωμένη ικανότητα εξουδετέρωσης του SARS-CoV-2 in vitro. Οι τίτλοι εξουδετέρωσης έναντι του στελέχους P.1 μειώθηκε σε όλες τις ηλικίες, αλλά το μέγεθος της διαφοράς τους ήταν μικρότερο στις συγκρινόμενες ηλικιακές ομάδες.
Τα δεδομένα της ενδιάμεσης κλινικής δοκιμής δεν συμπεριέλαβαν την ηλικία ως παράγοντα που επηρεάζει την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες σε εμβολιασμένους πληθυσμούς έχουν βρει μια μετρήσιμη αύξηση στις περιπτώσεις COVID-19 μεταξύ των εμβολιασμένων ενηλίκων μεγαλύτερης ηλικίας. Τα δεδομένα από την τρέχουσα μελέτη συνάδουν με αυτήν την παρατήρηση.
Συμπερασματικά αν και πιστεύεται ότι , ο τίτλος των εξουδετερωτικών αντισωμάτων σχετίζεται με την προστασία από τη μόλυνση, τα όρια αυτής της προστασίας δεν έχουν ακόμη καθοριστεί με ακρίβεια. Χρειάζονται επιπλέον μελέτες που θα εξετάσουν εάν τα μειωμένα επίπεδα των αντισωμάτων, που παρατηρούνται μεταξύ των ηλικιωμένων εμβολιασμένων ατόμων , οδηγούν ταυτόχρονα και σε μειωμένη προστασία τους. Επιπλέον, αναφέρεται αυξημένη ανθεκτικότητα στα εμβόλια στις παραλλαγές του SARS-CoV-2, συμπεριλαμβανομένων των P.1, B.1.1.7 και B.1.351, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την πλειοψηφία των νέων λοιμώξεων. Σύμφωνα με τα παραπάνω αποτελέσματα, οι μειωμένοι τίτλοι εξουδετερωτικών αντισωμάτων λόγω της ηλικίας αλλά λόγω των παραλλαγών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον πολιτικό σχεδιασμό ενισχυτικών εμβολιασμών.
